Filmy Rumunia

Andrei Poenaru (Marcel Iures) jest niezwykle cenionym terapeutą po pięćdziesiątce, który regularnie odbywa spotkania z pięciorgiem swoich pacjentów. Należą do nich niemająca kontroli nad swoim życiem osobistym, niepokojąco seksowna Nora (Maria Dinulescu), były żołnierz Victor (Vlad Zamfirescu), który zmaga się z wojenną traumą, czy wrażliwa szesnastoletnia gimnastyczka Diana (Maria Mitu). Lekarz widuje się również z Ruxandrą (Andreea Bibiri) oraz Tudorem (Bogdan Dumitrache), których małżeństwo przechodzi kryzys. Równolegle mężczyzna odbywa regularne spotkań ze swoją wieloletnią superwizorką Marią (Tamara Cretulescu), ponieważ jego prywatne życie zaczyna mu się niespodziewanie wymykać spod kontroli.

Po traumatycznym poronieniu młoda para adoptuje z klasztoru parę bliźniąt, jednak wkrótce obsesja dzieci na punkcie religii zaczyna odbijać się na rodzinie.

Pewnej nocy dwóch taksówkarzy spotyka serię pasażerów, którzy w ten czy inny sposób wpływają na ich życie.

Elitarni agenci DEA chronią barona narkotykowego. Czekając na wsparcie w hotelu, trafiają w zasadzkę byłych współpracowników przestępcy.

Na początku XX wieku w małej rumuńskiej wiosce napięcie między Leibą (Doru Bem), żydowskim karczmarzem, a jego chrześcijańskim pracownikiem Gheorghem (Ciprian Chiriches) osiąga punkt bez odwrotu, gdy ten obiecuje przyjść i wyrównać rachunki w noc wielkanocną…

Rzeczywistość, jak z sennego koszmaru. Państwowy dekret 770 i dwie młode kobiety, które muszą go złamać. Mają tylko 24 godziny. Jeśli ktoś się dowie o ich tajemnicy, grozi im więzienie. Nie mogą zaufać nikomu, nawet rodzinie i narzeczonym. Każdy krok może się okazać dla nich zgubny. Muszą bezgranicznie sobie zaufać. Mają tylko siebie. Perfekcyjnie zrealizowany i trzymający w napięciu do ostatniej minuty film, który stał się sensacją festiwalu w Cannes. Entuzjastycznie przyjęty przez publiczność i krytykę 4 miesiące, 3 tygodnie i 2 dni zdobyły Złotą Palmę, pokonując najnowsze filmy Tarantino, Kar-Waia, Kusturicy i barci Coen.

Dwójka pasażerów (Leelee Sobieski i Steve Zahn) i konduktor (Danny Glover) odkrywają ciało martwego mężczyzny w jednym z przedziałów nocnego pociągu. Przy zwłokach znajdują cenne diamenty i po chwili wahania postanawiają zachować je dla siebie. Muszą jednak pozbyć się ciała, tak, by nikt nie dowiedział się prawdy. Chcą ukryć je w kufrze i wyrzucić z pociągu, gdy ten będzie mijał rzekę. Z pozoru prosty plan zaczyna się komplikować, kiedy okazuje się, że zwłoki nie zmieszczą się w za małym kufrze – przynajmniej w całości... Obcy sobie ludzie, którzy przypadkowo zostali wspólnikami, zaczynają wpadać w paranoję. Każdy po cichu spiskuje przeciw któremuś z partnerów. Nikt nie jest bezpieczny. Nikomu nie można ufać.

Nagrodzony Złotym Niedźwiedziem na Berlinale "Touch Me Not" nie tylko dotyka tematu ciała, seksualności czy intymności, ale po prostu - dotyka. W jednej ze scen seks-couch uderza pięścią bohaterkę w klatkę piersiową i film Adiny Pintilie jest takim mocnym uderzeniem. Tylko od nas samych, od naszej relacji z własnym ciałem zależy, jak na niego zareagujemy - krzykiem, szlochem, wycofaniem, wstydem. Bohaterami "Touch Me Not" są Laura (Benson, grała m.in. w "Niebezpiecznych związkach"), Tómas (Lemarquis, znany z "Nói Albinói" Dagura Káriego) i Christian (Bayerlein): dojrzała kobieta ukrywająca smutek i gniew w zatrzaśniętej skorupie ciała oraz dwóch młodych mężczyzn. Jeden całkowicie pozbawiony owłosienia, drugi cierpiący na dystrofię mięśniową, poruszający się na wózku.

Wygnana przez męża i mieszkańców wioski, Katalin Varga nie ma innego wyboru, jak tylko rozpocząć poszukiwania prawdziwego ojca swojego syna, Orbana. Pod byle pretekstem zabiera ze sobą syna i wyrusza w podróż przez Karpaty. Chcąc się zemścić, postanawia powrócić do miejsca, które związane jest z epizodem z jej mrocznej przeszłości. Trop prowadzi ją do miejsca, o którym od jedenastu lat próbuje zapomnieć.